گزیده اي از مشهورترین بخشِ منشور کوروش

 

منم کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه بابل، شاه سومر و اکد، شاه چهار گوشه جهان،

پسر کمبوجیه، شاه بزرگ... نوه کوروش شاه بزرگ... نبیره چیش پیش، شاه بزرگ...

آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شدم، همه مردم گام هاى مرا با شادمانى پذیرفتند. در بارگاه

پادشاهان بابل بر تخت شهریارى نشستم، مردوك خداى بزرگ دل هاى پاك مردم بابل را متوجه من

کرد... زیرا من او را ارجمند و گرامى داشتم.

ارتش بزرگ من به صلح و آرامى وارد بابل شد .نگذاشتم رنج و آزارى به مردم این شهر و این

سرزمین وارد آید. وضع داخلى بابل و جایگاه هاى مقدس اش قلب مرا تکان داد... من براى صلح

کوشیدم. من برده دارى را برانداختم، به بدبختى آنان پایان بخشیدم. فرمان دادم که همه مردم در

پرستش خداى خود آزاد باشند و آنان را نیازارند. فرمان دادم که هیچ کس اهالى شهر را از هستى

ساقط نکند.

مردوك خداى بزرگ از کردار من خشنود شد... او برکت و مهربانى اش را ارزانى داشت. ما همگى

شادمانه و در صلح و آشتى مقام بلندش را ستودیم...

من همه شهرهایى را که ویران شده بود از نو ساختم. فرمان دادم تمام نیایشگاه هایى که بسته شده بودند

را بگشایند. همه خدایان این نیایشگاه ها را به جاهاى خود بازگرداندم. همه مردمانى که پراکنده و

آواره شده بودند را به جایگاه هاى خود برگرداندم و خانه هاى ویران آنان را آباد کردم. همه مردم را

به همبستگى فرا خواندم. همچنین پیکره خدایان سومر و اکد را که نبونید بدون واهمه از خداى بزرگ

به بابل آورده بود، به خشنودى مردوك خداى بزرگ و به شادى و خرمى به نیایشگاه هاى خودشان

بازگرداندم.

باشد دل ها شاد گردد. بشود، خدایانى که آنان را به جایگاه هاى مقدس نخستین شان بازگرداندم، هر

روز در پیشگاه خداى بزرگ برایم زندگانى بلند خواستار باشند. بشود که سخنان پربرکت و

نیکخواهانه برایم بیابند .بشود که آنان به خداى من مردوك بگویند: "به کوروش شاه، پادشاهى که تو

را گرامى مى دارد و پسرش کمبوجیه، جایگاهى در "سراى سپند" ارزانى دار".

من براى همه مردم جامعه اى آرام فراهم ساختم و صلح و آرامش را به تمامى مردم اعطا کردم.

امتیاز بدهید :